Dit is onze laatste blog en ditmaal geschreven vanuit Nederland. We hebben afgelopen nacht een rustige en fijne vlucht gehad, maar niet iedereen heeft even goed kunnen slapen. Om 6.40 kwamen we aan in Zweden. Gelukkig hadden we dit keer meer overstap tijd dan de heenweg-;). Daarom konden we hier even heerlijk ontbijten... Om 8.20 vertrokken we naar Nederland waar we om 11 uur weer voet op Hollandse bodem zette. Vanuit de lucht alleen al was het een wereld van verschil met Malawi. Hier alles groen en vlak, allemaal rode daken van huizen vlak bij elkaar en drukke snelwegen. Terwijl we 20 uur geleden opstegen vanuit Malawi en we toen bergen zagen, alles bruin en droog, hutjes losstaand van elkaar.. Nadat we onze ruimbagage hadden verzameld konden we dan eindelijk onze familie weer omhelzen. Daarna hebben we als groep afscheid van elkaar genomen. En als slot hebben we als groep James nog even gebeld wat we gister beloofd hadden. We willen iedereen bedanken voor de positieve reacties die we hebben gehad op onze blog. Leuk dat jullie mee hebben gelezen en hebben genoten van onze verhalen!
De 3 weken Malawi zijn voor bij gevlogen. Vandaag hopen we om 13.25 weer terug te vliegen naar Nederland. Sommige hebben erg veel zin om weer geur te gaan, andere zouden het liefst nog in Malawi willen blijven. Over een ding zijn we het eens: we hebben een prachtige en onvergetelijke tijd gehad hier in Malawi. De blijde kinderen, pastors, matrones, kookmoeders, wachtmannen, Timotheos team, stoffige wegen, gezellige marktjes, alles wat er te zien en beleven is onderweg, de schrijnende armoede, iedereen die je altijd begroet, het warme weer en de mooie natuur we gaan het allemaal wel missen!! We hebben echt gemerkt en gevoeld dat Malawi 🇲🇼 the warm heart of Africa is. Vanochtend hebben we eerst om 9 uur met Hetty en Corine op de veranda ontbeten. Daarna was het nog even snel laatste spullen in de koffer, was uitzoeken en het huis enigszins opruimen. We kregen hierbij hulp van Hetty en Corine die bereid waren de ochtendvaat weg te werken, super fijn! Om 10.15 was James er al en hebben we de auto ingeladen. Daarna was het dan echt tijd voor het laatste afscheid van Bep die nog op de compound was, Christina (schoonmaakster), wasvrouw en de wachtman. Daarna reed James even langs de apotheek zodat we nog even medicijnen konden halen. Rond 11.45 waren we bij het vliegveld en hebben we met een Malawiaanse handdruk ook van James afscheid genomen. Na het inchecken konden we met het laatste beetje geld nog wat leuke souvenirs kopen. Om 13.25 vertrokken we met Ethiopian airlines richting Addis Ababa in Ethiopië. Tussendoor maakten we om 14.30 een korte tussenstop in Mozambique waar we om 15.15 weer opstegen richting Ethiopië. Hier zijn we om 19.30 geland en daar bleek het een stuk kouder dan in Malawi. Dat was even wennen maar gelukkig hadden we vesten en sokken in de handbagage zitten. We werden weer keurig met de bus naar de airport gebracht. En daar zitten we nu te wachten tot onze volgende vlucht om 23.40 vertrekt naar Zweden. Om 6.40 morgenochtend hopen we daar te landen.. Een lange tijd te gaan, maar we hopen wat te kunnen slapen.
ps: voor degene die de blog van 4 oktober hebben gemist, deze word zo nog geplaatst. Om deze te bekijken kan je naar onderen scrollen
De afgelopen nacht heeft iedereen gelukkig beter geslapen. De klamboe's weden gisteravond dan ook wel extra goed ingestopt door iedereen-;). Hetty en Alien namen vanochtend nog even een frisse duik in het zwembad bij het gebrek aan een douche te kunnen nemen... Daarna om 8.45 met z'n allen weer buiten ontbeten onder toeziend oog van apen. Om 9.30 zijn we vertrokken richting Zomba. Een prachtige rit door Malawi en het laatste gedeelte door berggebied. Knap om te zien hoe mensen hier hun werk doen. Ze komen dus vanaf de bergen gelopen met stapels hot op hun hoofd en soms zelfs zonder schoenen... We hadden voor de rit google maps ingesteld op Zomba plateau. Op een gegeven moment toen we al hoog in de bergen zaten moesten we een zandweg inslaan. Dit leek eerst wel te gaan, maar op gegeven moment werd de weg steeds smaller. Ook lagen er grote stenen op de weg waar we niets lans konden maar overheen moesten rijden. Er lag een grote gebroken boomstam midden op de weg waar we maar net tussendoor konden met de bus. En de weg werd zo smal dat er takken en alles langs de bus schuurde wat veel krassen opleverde op de bus... Door verschillende van ons werd aangegeven dat we moesten keren omdat dit gewoon te gevaarlijk werd.. We kwamen ook niemand tegen en er was geen hutje te bekennen. Het probleem was echter dat er geen zijwegen waren om te keren en de weg was te smal om te kunnen keren. Op gegeven moment was er in de berm iets ruimte en konden we met meermalen steken keren. Toen moesten we echter dezelfde weg weer helemaal terug.. We hadden het zweet wel in onze handen staan, maar gelukkig kwamen we weer veilig bij de hoofdweg terecht. Daar werd de schade van de bus even geïnspecteerd. Veel krassen bleken het gevolg te zijn van deze rit, dus daar hadden we wel even de balen van.. Achteraf bleek dus dat we al bij onze eindbestemming waren voor we deze zandweg in zijn gegaan dus dit maakte het extra zuur voor ons-;). Gelukkig konden we het even van ons afzetten en genieten van de gezellige houtsnijwerk markt.. We werden handig in het afdingen en onderhandelen en gingen met prachtige souvenirs om 14 uur weer weg bij Zomba. Onderweg hebben we in de supermarkt wat eten gehaald en dit in de auto opgegeten. Om 15.15 waren we weer op Mapanga. Marielle en Annie gingen naar de shoprite nog even daarna en Corine en Marika gingen de bus terug brengen. De kosten voor de busschade viel ons alles mee gelukkig. Waarschijnlijk gaat ons dit 100 dollar kosten. Om 17.30 zijn we met Bep, Thera, Corine, Hetty wezen uiteten in Blantyre als afscheid en bedank. Het was een leuk en chique restaurant waar we het gezellig hadden met elkaar en heerlijk hebben gegeten. Aan het einde kregen we nog een prachtige Afrikaanse schort, sleutelhanger en leuk Afrikaans kaartje. Dit werd erg gewaardeerd!! Op de terugweg werden we stilgehouden door de politie. We kregen zelfs een huwelijksaanzoek van een politie man-;). Terug op Mapanga hebben we al onze voorbereidingen getroffen voor de terugreis. Morgen worden we al om 10.00 opgehaald door James en naar het vliegveld gebracht. Om 13.25 zal onze lange reis naar Holland weer beginnen. Vanaf deze plaats willen we nogmaals Bep, Thera en Bart hartelijk bedanken voor al hun hulp, luisterend oor en adviezen. We hebben dit erg fijn en gezellig gevonden. We wensen jullie in al jullie werk Gods zegen toe!
Marika, Corine, Mariëlle en Leonie liggen in een open boomhut dus we voelden gisteravond en vannacht behoorlijk veel wind. We waren iets meer wakker dan dat we van onszelf gewend zijn maar eigenlijk is dat helemaal niet erg hier. Midden in de nacht zag Leonie een cheetah sluipen en er zijn al elanden en apen gespot. Onder onze boomhut staan afdrukken van olifanten poten dus het kan zomaar zijn, dat er vannacht vanalles onder je door loopt😲😄.
We werden vroeg wakker door het licht, maar de zon was echt prachtig! De hele lucht kleurde zich heel fel oranje met de zon in het midden. We kunnen ons zó verwonderen over de schepping en onze Schepper! We werden half 6 opgehaald door een medewerker van de lodge. Één van ons vind het héél lastig om 's morgens op tijd klaar te staan dus zij was nog in de boomhut terwijl wij en onze buren al beneden stonden te wachten. Door frustraties van de gids en ons voelde ze zich zo opgejaagd dat ze snel naar beneden kwam🙈. We begonnen de dag met een kopje koffie of thee. We wilden 6 uur vertrekken maar onze dranken waren nog veel te heet om te drinken dus dat is niet meer gelukt. Alleen onze koffieleut moest en zou koffie drinken. Oke, even wachten dan. Nog gauw een geroosterd broodje mee gepakt zodat we toch iets in onze maag hadden, en klaar voor vertrek. De jeep stond al klaar en we mochten instappen. De chauffeur vertelde ons wat algemene regels en we reden richting het park. Dit was nog ongeveer 10 min rijden. We moesten tickets betalen en 'parkgeld' om er überhaupt in te komen. Dit kostte de nodige tijd maar 't is weer gelukt! In het park was aan het begin vooral heel veel droge natuur te zien. Gele graspluimen, zand en kale bomen. Totdat de eerste impala ons stond aan te kijken. We kwamen helemaal in de stemming. Camera's bij de hand en rijden maar. De gids liet ons olifanten zien die op afstand stonden. Heel cool! Voor de rest zagen we mooie vogels, visarenden, veel apen, zebra's, buffels, elanden en gnoes. We reden richting de rivier en namen daar een pauze om onze benen te strekken en foto's te maken📸. Een krokodil liet zich in het water zakken en de nijlpaarden gingen ook kopje onder. We hebben leuke foto's gemaakt en gingen weer verder. We zagen een jeep voor ons lang bij een boom stil staan. Toen ze doorreden en wij konden daar kijken lag er super dichtbij een leeuw in de schaduw van de boom! Echt mega was dat! We moesten stil zijn maar door ons enthousiasme lukte dat niet helemaal. Op de terugweg had Marika veel last van haar buik dus bij de entree zijn we gestopt voor een toilet. Het zat haar niet helemaal lekker. Snel naar de lodge gegaan en daar hebben we ontbeten (want we hadden nog bijna niks op). Na het ontbijt moesten we meteen door naar de bootsafari. Marika besloot in de boomhut te blijven en de anderen reden met dezelfde gids als vanmorgen naar het water. Er was van zandzakken een paadje gemaakt omdat je anders helemaal weg zakte. Allemaal aan boord konden we gaan. Het eerste stuk werden we geduwd door 2 jongens omdat het te ondiep was voor de motor. Eenmaal op het water zagen we al snel olifanten🐘. De gids deed de motor uit dus we lagen te dobberen. Na heel veel geduld liepen de olifanten het water in. Inmiddels waren we mega dichtbij gedreven dus het was echt fantastisch! We hebben gigantisch veel foto's gemaakt totdat het echt tijd was om terug te gaan. We zagen groepjes nijlpaarden en nog een krokodil. Toen we terugkwamen stond de lunch snel op tafel. Er was op ons gerekend. We hebben samen heerlijk gegeten! In deze lodge was er goede afwisseling qua eten tussen de dagen. Het was een verademing om geen rijst met kip op ons bord te zien liggen. Na de lunch was het alweer tijd voor de derde safari. De gids vroeg naar onze voorkeuren. We reden in het park een ander rondje om de buffels van dichterbij te zien. Helaas hielden de neushoorns zich verstopt voor ons. Rond half 6 begon het te schemeren en zagen we opeens een genet rennen! Gaaaaaaaaaf🤩! Meestal houden ze zich goed schuil maar nu zagen we hem rennen. 5 minuten daarna zagen we een Cheetah lopen. Heel relaxed. De gids vertelde dat ze vanaf het schemer eerst naar het water gaan om te drinken en daarna gaan ze jagen. Vlak voor de uitgang stond een jakhals ons nog nieuwsgierig aan te kijken. We zagen dus best wat andere dieren dan 's ochtends. We kwamen moe aan in de lodge en hebben nog even gezellig buiten gezeten. Daarna werden we geroepen voor het diner en zaten we voor ons idee 'alweer' aan het eten. 's avonds zijn we met z'n allen rond een kampvuurtje gaan zitten met een wijntje🔥🍷
Het was reuze gezellig! Iedereen was hartstikke moe 's avonds dus we zijn lekker op tijd naar onze boomhut gegaan🥱🤗.
Dit is nog een verlate blog van gisteren. Maandagochtend hebben eerst Marika en Corine nog een laatste vroege duik genomen in Lake Malawi. Het was eerst even koud, maar wel heerlijk genieten en een mooie zon opkomst te zien. Om 8 uur hebben we gezamenlijk in de lodge ontbeten, koffers ingepakt en auto volgeladen. Daarna hebben we tot 12 uur nog daar op een leuk Afrikaans marktje gelopen, souvenirs gekocht (we worden al aardig handig in afdingen😉) en nog bij een kleine supermarkt geweest. Daarna zijn we vertrokken naar resort Sun and Sand. Dit is een super luxe resort wat wel tegenstrijdig voelt bij alle armoede wat je onderweg tegenkom. Tegen 13 uur waren we gearriveerd en hebben we eerst van een heerlijke lunch genoten. Ook daar zaten we aan Lake Malawi dus nog even van het water genoten, geschommeld en souvenirs bij een kraampje gekocht. Daarna was het tijd om kameel te gaan rijden. Annie en Mariëlle deden dapper de aftrap. De kameel van Annie was gehoorzaam, maar de kameel van Mariëlle sputterde erg tegen… De begeleider zat aardig te prikken en steken met een stok bij de kameel, maar het hielp weinig. Daardoor werden de andere dames wat afgeschrikt om ook kameel te gaan rijden. Dus alleen Alien heeft nog even een rondje gedaan. Daarna zijn we vertrokken rond 16 uur richting het Liwonde park. Het laatste stuk was even spannend vanwege een wegafsluiting en het was al donker. Gelukkig zijn we om 18.30 veilig gearriveerd. Nadat we ons hadden ingeschreven pakte de receptionist een bord.. Hoe leuk om in Afrika een Nederlands bord tegen te komen😀, zie ook bijgevoegde foto. Eerst hebben we in gezelschap van erg veel muggen ons diner genuttigd. Daarna werden we onder begeleiding naar onze boomhut gebracht. Er lopen in dit park allerlei dieren los rond, dus het voelde veilig dat we werden weg gebracht. Er waren 2 boomhutten voor ons gereserveerd, 1 die volledig is afgesloten en 1 die ook een open kant had. Ook liggen ze een eindje uit elkaar.. Marika, Mariëlle, Corine en Leonie kozen voor de open boomhut. In de boomhut van Alien, Hetty en Annie lag al gezellig een kikker in bed😀… Ook in de boomhutten zitten flink veel muggen. De deet leek niet echt te werken, dus we lagen al op tijd onder de klamboe. Maar die wisten ons in de nacht ook binnen de klamboe wel te vinden.. Het waaide aardig door, dus de klamboe wapperde bij sommige de hele tijd open.. Morgenochtend is het weer vroeg dag. We moeten om 5.30 alweer klaar staan voor onze safari..
ps: het is mogelijk een blog zonder foto's omdat het laden hiervoor niet goed lukt
Eindelijk een goede nacht gemaakt! Heerlijk wakker geworden rond half 9, zodat we rond 9uur naar het ontbijt konden, waar we ook nog wel een kwartier op hebben gewacht ongeveer. Lekker gegeten, omelet met witte bonen in tomatensaus, gebakken aardappeltjes en worst. En als voorgerecht achtig iets heerlijke zoete geroosterde broodjes😋 zo heerlijk met het uitzicht op Lake Malawi! Daarna was het zo alweer 5 voor 10 en zijn we fijn in aparte groepjes met de diensten van thuis mee gaan luisteren. Wij, Corine en Mariëlle hadden een hele fijne, mooie preek over handeligen 9 vers 20. Daarna zijn corine en marika enzo soep gaan maken van alleen tomaten, ui en beetje kippenbouilon. Tja je moet het hier doen met wat je hebt🤷🏼♀️ we dachten eerst, we hebben amper gevarieerde groentes, wat zou het worden.. maar het was genieten!😋 en lekker met wat brood erbij. Smiddags deden we lekker een relax middagje, iedereen deed gewoon waar die zin had. 2 zijn op t strand gaan wandelen, 2 lekker bijtanken, en 2 richting een dorpje in de bergnatuur. En nu zit Mariëlle hier heerlijk aan lake malawi vast deze zondag van dr af te typen🤗 en te genieten van deze prachtige natuur! Wauw😍het is nu nog heerlijk weer hier! Rond 30 graden, lekker zonnetje.. ik ga ff lekker liggen genieten hier!! Want morgen gaan we alweer doortrekken, ook voor mooie avonturen, maar ik hou zoveel van water🥰 rond half 6 zoiets zijn we lekker gaan avondeten samen.. en erachteraan nog even met de gitaar naar het water, mooie liederen gezongen samen. Aan het Lake, met de golven op de achtergrond!
Daarna hebben we fijn met zn allen een preek geluisterd. Daarna nog fijn nagepraat en lekker gek gedaan.. hoort r ook bij🤪 welterusten!
Niet iedereen heeft even goed geslapen vannacht omdat we last hadden van muziek vannacht. Dit bleek vanochtend bij navraag te zijn omdat er vandaag een bruiloft is. Dus als het goed is zijn de komende nachten hopelijk rustiger. Vanochtend hebben Corine, Leonie en Annie genoten van zonsopkomst bij Lake Malawi. Wat een bedrijvigheid s’ochtends om 4.15 aan het meer. Mensen zijn al aan het vissen, zichzelf aan het wassen in het water en de afwas aan het doen in het Lake. Om 7.30 hebben we gezamenlijk van een heerlijk ontbijt in de buitenlucht. Daarna gingen Corine, Leonie en Annie nog even de markt op om even wat boodschappen te halen en de eerste souvenirs in te slaan. De rest genoot nog even heerlijk aan het strand. Om 10.15 gingen we gezamenlijk met Hastings (gids is onverwachts vanochtend gewijzigd ipv Blessings) de boot op. Wat een heerlijk en prachtig weer om te varen. We genoten volop van alle bedrijvigheid aan de kant en de prachtige vergezichten. Na een tijdje werd de boot naar de kant gevaren, waar we uit mochten stappen om een vissersdorpje te bekijken. Wat een lucht, maar ook super gaaf om gezien te hebben! Tafels vol met honderden sardientjes die te drogen lagen in de zon. Een stukje verderop waren mannen bezig met vis roken, weer verder stonden een paar vrouwen met potten en manden sardientjes aan het koken en als laatste zagen we nog een man die netten aan het repareren was. We hadden het voor geen goud willen missen :)
We stapten de boot weer in en zagen een jongen met 2 kindjes voorbij varen in een kano. Dit was eigenlijk gewoon een super creatief uitgeholde/geschaafde boomstam, waar we er later meer van zagen varen. Zie de foto!
Toen was het tijd voor het voeren van de visarenden. Wat een gigantisch mooie dieren!
Hastings floot een keer en riep de naam van de arenden. Want echt waar, ze hebben allemaal een eigen naam! waarschijnlijk denk jij nu hetzelfde als ons: hoe kunnen ze die arenden onderscheiden van elkaar?
De arenden zitten vaak op dezelfde plek. Dus in de ene boom zaten mr en mrs Shakespeare, op een rots zat mr Johnson en even later kwamen we Livingstone tegen. Zo leuk al die namen! Er werd een visje in het water gegooid en vervolgens kwam daar de visarend aangevlogen om het visje te pakken met zijn poten. Ondertussen zijn we naar een plek gevaren waar we konden snorkelen. Dit was voor de meeste de eerste keer en wel even spannend. Maar wat genoot iedereen van een prachtige onderzeeër wereld met zoveel verschillende vissen.
We meerden rond 1 uur aan bij een strandje, waar we zouden gaan eten. Hastings, een andere man en een jongen van 12, die allemaal met ons mee waren, gingen eten koken boven een vuurtje. Rijst met een groentesaus, vis en kip 😛.. Nadat we heerlijk hebben gegeten en uitgerust op het eilandje gingen we weer verder voeren. Er werden nog steeds visarenden gevoerd. Prachtig hoe die reageren op het geroep en gefluit van Hastings en razendsnel de vis tussen hun poten hebben en er mee weg vliegen naar de boom. Het was een hele kunst, maar we hebben er toch een paar mooie foto’s van kunnen schieten. In de middag hebben we een stop gemaakt en konden degene die dat durfden van rotsen afspringen. Een hele gave belevenis voor degene die deze sprong durfden maken! Er was genoeg hulp en aanmoediging van Afrikaanse mannen die ook aan het springen waren😃. Iedereen was druk bezig met foto’s maken en springen toen we ineens gegil hoorden..: Wat bleek? Er zat ineens een aap op de boot die het laatste stuk brood voor de vissen weggreep en de appel van Alien meenam😂. Er bleken gewoon allemaal apen te zitten daar, hoe leuk. Later mochten we ze nog even voeren, ze pakten gewoon het eten uit onze handen-;). Na enkele selfies met de Afrikaanse mannen zijn we weer gegaan. Rond 17 uur kwamen we na een heerlijke dag weer terug bij onze lodge. Hier hebben we genoten van weer een prachtige zonsondergang. Ook werd er nog door Hetty en Corine op de gitaar gespeeld en gingen wij erbij zingen. Al snel werden we omringd door allemaal kinderen die probeerden mee te zingen en een jongen die meespeelde op zijn Afrikaanse drum. Het was prachtig om te horen! We hebben weer genoten van een heerlijk diner aan het water en s’ avonds heerlijk uitgerust van deze dag
Onze vakantie is vandaag begonnen. Eerst gingen Alien en Annie met Thera en Corine naar het kantoor van Timotheos om Bep af te zetten en reden ze daarna door naar Avis om hun gehuurde auto op te halen voor de vakantie. We wilde liever geen dieselauto omdat diesel hier bijna niet te verkrijgen is en je er uren voor in de rij moet staan met beetje pech. Er bleken echter alleen nog maar dieselauto’s gehuurd te kunnen worden. Uiteindelijk hebben we toch een mooie dieselbus meegenomen voor 9 personen, dus lekker ruim. Thera had even uitgerekend dat we het waarschijnlijk wel moeten redden met een volle tank, dus hebben we de gok gewaagd. Na alle papieren te hebben ingevuld, betaald hebben en foto’s van de bus hebben gemaakt zijn we nog even geld wezen pinnen en wat boodschappen gehaald. Rond 9.30 waren we weer op Mapanga en hebben we koffers ingepakt en nog even ontbeten. Om 11.15 zijn we met zeven meiden en een volgeladen auto vertrokken. De auto zit heerlijk comfortabel en Corine is een prima driver. Wel werden we 4x aangehouden door de Malawiaanse politie. Schijnbaar is het interessant om 7 blanken meiden aan te houden-;). Meestal is het even een praatje en paspoort laten zien en kan je weer doorrijden. De 4de keer waren we echter de pineut. Het bleek dat we maar 60 mochten rijden en we reden 80 km/uur. Ook in Malawi kennen ze dus toch snelheidsmeters😂. Corine werd uit de auto gehaald en moest een boete betalen van omgerekend 15,-. Dat willen we in Nederland ook wel-;). Niks geen gedoe met administratie kosten, maar een handgeschreven papiertje en gelijk handje contant je betalen… Na een prachtige lange rit kwamen we om 16 uur aan bij ons lodge Tranquilo bij Lake Malawi. Omdat er zoveel prachtigs is te zien op de weg en er altijd wat te beleven is, ging de rit voor ons snel voorbij. Eerst hebben we alle spullen in de lodge gedaan en een rondleiding gekregen door onze huisjes. Vervolgens hebben we natuurlijk gelijk een frisse duik genomen in Lake Malawi. Wat een prachtig meer en schitterende omgeving hier!. We komen heerlijk tot rust en hebben gelijk een vakantie gevoel. Aan het strand hebben we alvast even met Blessings (gids morgen van boot safari) besproken hoe en wat. Het bereik is hier erg slecht. Dus waarschijnlijk kunnen we jullie niet iedere dag op de hoogte houden van onze belevenissen.
Vannacht heeft iedereen eindelijk een goede nachtrust gemaakt ondanks de warmte. Ook snachts bleef het warm rond de 30 graden. Vanochtend hebben we ons laatste stevige ontbijt genuttigd in de Kanzimbi lodge te Bangula. We zouden om 8 uur vertrekken naar de kindcentra. Maar we zijn teveel gewend aan Malawi, we gaan namelijk helemaal mee in de flow om ons niet aan de afgesproken tijd te houden. Dus vertrokken uiteindelijk na 8.30. Eerst werden Leonie, Alien en Mariëlle afgezet bij de minibus om richting Nyamitutu te gaan. Marika en Annie gingen samen met James naar Mhkomabassa. Het was vandaag alweer de laatste dag dat wij de kinderbijbelweek doen. Na vandaag hebben we namelijk vakantie. Daarom hebben we alleen in de ochtend het programma gedraaid. Alien moest het bijbelverhaal van vandaag wat improviseren. Annie en Marika waren namelijk zo handig geweest om allebei de Engelse kinderbijbels mee te nemen. Gelukkig wist Alien zich ook zonder de Bijbel prima te redden. Na het programma met spelletjes en kleuren hebben we de kinderen blij gemaakt met ballonnen en stickers. We werden oorverdovend bedankt door alle kinderen hiervoor. De kinderen wiste zelf goed aan te geven waar ze de sticker geplakt wilden hebben en vulden de ballonnen met water. Marika en Annie hebben in de middag nog uitgebreid geluncht met James en de pastor en genoten van hun laatste nsima😀. Na het afscheid nemen reden ze rond 14 uur weg bij Mhkomabassa om de andere meiden bij Namyatutu op te halen. Het eerste stukje reden er rond de 20 kinderen mee in de landcruiser. Marika bleef aangeven bij James dat hij kinderen mee kon nemen als ze zag lopen. Kinderen kwamen zelf terug gerend om maar met de auto mee te kunnen. De andere meiden zaten al geruime tijd te wachten want ze dachten al rond half 2 opgehaald te worden. Dus viel het wat tegen voor hen dat dit pas rond 14.45 werd. Rond 15 uur reden we weg bij Nyamitutu uitgezwaaid door veel kinderen. We zullen alle kinderen van de centra's, pastors, matrones, kook moeders en alle andere echt gaan missen!! Na een prachtige terugtocht door bergen kwamen tegen 17.15 aan bij de shoprite in Blantyre om boodschappen te doen en waren we om 18.15 weer terug op Mapanga. Daar hebben we eerst de landcruiser maar eens uitgemest. Zo konden we hem voor James niet achterlaten. Ongelofelijk zoveel rommel wij als meiden kunnen maken in een auto-;). Daarna hebben we gedoucht en pannenkoeken gebakken. Tot slot kwam Hetty nog even langs om een update te geven over onze vakantie.. Slecht genoeg hadden we daar namelijk nog niks voor geregeld😊. Dankzij Thera en Hetty kunnen we nu toch morgenochtend op vakantie gaan. Vanaf deze plaats nogmaals hartelijk dank voor jullie inzet hierin!
Vanochtend zaten we om 7 uur klaar in het restaurant voor ons ontbijt. Dit is wel wat anders ontbijten dan in Nederland😉. We krijgen een groot bord met daarop friet, witte boterham met pindakaas, witte bonen in saus en gebakken ei. Vooral de friet is wel wennen op je nuchtere maag. Om 8.15 vertrokken we weer richting de kindcentra. Helaas bleef Leonie weer thuis omdat ze niet fit is. Mariëlle en Annie werden bij een taxi achtergelaten om vanaf daar verder te gaan naar Nyamitutu. James ging met Alien en Marika naar Mhkomabassa. De taxi is vrijwel gelijk met een minibus. Na een tijdje rijden stapte er een oudere vrouw in met 2 levende kippen die naast Annie ging zitten. Maar tsja, ook kippen moeten op hun tijd hun behoefte doen en zijn niet bepaald zindelijk. Annie ziet namelijk op een gegeven moment natte kippen poep op de hand van de vrouw zitten. Dus pakt ze snel (lees:eerst alle bagage van andere aan de kant doen voor je bij je eigen tas kan) om een papieren zakdoekje te pakken die ze aan de vrouw geeft. Wat blijkt: de vrouw heeft werkelijk geen benul wat ze met het papieren zakdoekje moet doen en de kippenpoep is nergens te bekennen. Ze heeft het aan haar rok gesmeerd blijkt bij nader onderzoek-;). Dit vind Annie niet een heel prettig idee, want dan zit het zo ook aan haar jurk.. Later bleek het echter ook al wel op haar klompen te zijn beland. Andere mensen in de bus zijn hulpvaardig om de vrouw uit te leggen dat ze met het zakdoekje de poep kan weg vegen, maar ze blijft kijken of ze water ziet branden. Dus helpt Annie haar even met kippenpoep afvegen, maar zit ze vervolgens met een vieze zakdoek in haar hand. Wat nu te doen? Dit word duidelijk gemaakt door de chauffeur die het raam opent en aangeeft dat het naar buiten gegooid kan worden.. langs de weg zie je ook overal afval liggen. Mensen zijn hier vrijwel geen prullenbak gewend. Ook op de kindcentra worden lege chips zakjes gewoon op de grond achter gelaten. De rit met minibus blijft ook een bijzondere ervaring. Er rijd gewoon een bus over de weg, maar je heb niet echt haltes. De buschauffeur toetert gewoon naar mensen die langs de weg lopen en als je meewilt steek je je hand op. Als de chauffeur vind dat het nog past, stopt hij en kan je instappen. Vind hij de bus te vol zitten dan steekt hij zijn duim op vanuit het raam als teken dat je niet meer meekan. Rond 8.45 kwamen we aan bij bushalte Nyamitutu. Daar stonden we dan langs de weg met 2 grote 4 liter flessen siroop, grote zak kinderondergoed, doos met kleurplaten/potloden en grote zak met chips. Het bleek nog ongeveer 1 kilometer lopen. Vol goede moed gingen we dit met z’n tweeën proberen, maar dit bleek pittiger dan gedacht. Gelukkig kwam er na een tijdje een hulpvaardige jongen die ons hier mee wilde ahelpen. Rond 9.15 kwamen we aan bij het kindcentra en maakte we kennis met pastor Johannes en de matrone. De pastor was belangstellend en stelde veel vragen. Hij was ook handig in het maken van selfies. Daar moesten er verschillende van genomen worden. We hebben een leuke dag gehad en de kinderen waren aan het eind van de dag helemaal happy om te horen dat we morgen weer hopen te komen. Het gejoel en gefluit was oorverdovend😜. In Mhkomabassa zijn kinderen helemaal blij dat we er zijn en vinden ze het nu al jammer dat morgen de laatste dag is. Op de kindcentra zijn ook wel kinderen met een beperking. Zo zien we wel kinderen die moeilijk lopen, syndroom van Down, arm in het gips, en vandaag ook een jongen in een rolstoel. Het is leuk om hen zoveel mogelijk te betrekken en ook een fijne dag te bezorgen om het leven voor hen in Malawi soms extra moeilijk is. We werden aan het eind van de dag door de matrone en heel veel kinderen weer terug gebracht naar de hoofdweg om weer met de minibus terug te gaan. In Malawi zijn alleen de hoofdwegen van asfalt. Zodra je afslaat voor een dorpje kom je gelijk op hobbelige zandwegen terecht vol kuilen en gaten. Vooral de weg naar Mhkomabassa is pittig voor ons Nederlanders om over te rijden-;). Alien en Marika hebben een leuk gesprek gehad met James onderweg. Het rijden in Malawi is niet te vergelijken met Nederland. Je moet niet gek opkijken als er een grote kudde koeien over de weg loopt, kinderen zomaar oversteken en geiten op de weg lopen. Het verkeer rijd ons inziens ook kriskras door elkaar. De claxon word heel wat vaker gebruikt dan in Nederland. Als je ergens geiten of kinderen zie lopen toeter je even om alvast kenbaar te maken dat je eraan kom. Op een scooter passen gerust 3-4 personen en ook auto’s kun je zo vol mogelijk proppen. Rond 16.15 was iedereen weer thuis. Ook dan word met de claxon duidelijk gemaakt dat we er zijn zodat de poort open gedaan kan worden. We hebben even gerelaxt en geëvalueerd hoe iedereen zijn dag was. Om 17.15 hebben we samen met James nog een stukje gelopen in de omgeving van Bangula. Heerlijk om even zo in de omgeving de benen te strekken. Toen we bij terugkomst wilden douchen en bij de receptie om een schone handdoek vroegen bleek dit niet mogelijk. Die hadden we gisteren al gehad en konden we morgen weer krijgen. Dan maar improviseren met de gebruikte handdoek van gisteren. In de avond hebben we gezamenlijk gegeten en een spel (always Uno😄) gedaan.
Annie en Mariëlle zijn onderweg met James. We komen aan het eind van een soort dorpje, waar we alle 3 even uit de auto moesten, even voor de auto staan(voeten vegen) bij een soort politiemannetje en toen konden we ook zo weer de auto in en doorrijden. Dus wij vroegen aan James waarvoor dit was. En hij vertelde ons dat het is omdat ze denken dat ze op deze manier er voor kunnen zorgen dat het vee hier niet dood gaat maar blijft leven. Gewoon een bijgeloof. Zo bizar, je maakt hier elke dag wel weer wat mee hoor!
Zo ook patat als ontbijt, ons ontbijt zit erbij in, in de lodge. Beetje bijzonder zo sochtends vroeg op ons nuchtere maagje.
Smiddags na ons werk op de kindercentra's en nadat we weer als groep herenigd waren, zijn we met James naar de markt gegaan om water en fruit te halen. Zo leuk om op zo'n typisch afrikaans marktje te lopen, en winkeltjes met soort etalages met gaas ervoor. Ze willen allemaal graag wat verkopen aan je. Zo hadden we t tegen elkaar en tegen James over appels, of ze die hier ook ergens hadden.. en vlak voordat we weer de landcruiser in wilde stappen stond er ineens een jongetje achter ons met appels.. oke, zouden ze er toch iets van mee gekregen hebben?🤔😋
Alleen maar fijn, we wilden graag lekkere frisse appeltjes! Op de terugweg naar de lodge, zei James ineens tegen ons, ik wil jullie wat laten zien goed? Dus wij zo van oke prima, we gingen een lekker hobbelig zandweggetje op en ineens zagen we een rivier voor ons, de grootste rivier van Malawi wist James te vertellen en aan de andere kant van de rivier, is Mozambique, dus we hebben Mozambique ook gewoon nog gezien😉 heel gaaf, en lekker bij het water.. waar allemaal houten kano's lagen, en in de verte waren mensen naar de overkant aan het varen. Wij zijn toch maar niet naar de overkant gezwommen..because we want to see our family en friends back again. Want er zitten krodillen, brr. Daar eenmaal uitgekeken en weer onderweg terug, zag James ineens ineens een slang in de bosjes! Dus hij stopt de auto zodat wij m ook konden zien. Nou dat was even speuren dus hij hielp ons door in te zoomen met de camera op mn telefoon. Lekker op avontuur hier in Malawi, we love it!🥰
Savonds heerlijk wat potjes uno gespeeld, en andere varianten met de kaarten. Wat een lol zo met zn 6en! Rond 10uur ging het restaurant dicht en zijn we ook maar gelijk naar onze kamers gegaan, waar Alien en Marika heel goed nog even het ondergoed voor de weeskinderen wat we mee hebben genomen vanuit nederland uitgezocht hebben. Qua wat gaat waarheen. Gelukkig bleef de stroom het doen, dus waaier aan en proberen te slapen. En dat terwijl we verhalen vanuit nederland horen over hoe koud het is, truien en houtkachels aan.. poehh daar krijgen wij t spontaan nog warmer van.. met de 39graden hier🥵😉
Zoekplaatje.. kunnen jullie de slang vinden?😉
Vorige week vonden sommige van ons het erg vroeg opstaan zo rond 5.30. Zij hadden vanochtend wel een probleem. De eerste wekkers gingen om 3.45. Vandaag gaan we namelijk voor 4 dagen naar het zuiden van Malawi om daar de andere 3 kindcentra van Timotheos te voorzien van een kinderbijbelweek. Dit is vanuit Mapanga 2,5 uur rijden naar het eerste centra. Dus vandaar dat we vanmorgen vroeg vertrokken en blijven we deze week in een lodge in het zuiden. We zouden om 5.30 vertrekken, maar ze nemen het hier in Malawi niet heel nauw qua tijd dus vertrokken we uiteindelijk om 6.10. Eerst werd de landcruiser tjokvol gestopt met 8 grote zakken chips, 16 grote flessen drinken, kleurpotloden, kleurplaten en 4 koffers. Uiteindelijk moesten er ook nog 5 dames in, dus het was passen en meten. De heenreis was prachtig door heuvelachtig gebied en ging vlot. Rond 8.45 werden Marika, Mariëlle en Annie gedropt bij Chigumkire. Alien en Leonie gingen door naar Mkomabasa. In Chigumokire werden ze gelijk al enthousiast begroet door een grote groep kinderen, de pastor en matrones. Het was hier pas de 2de keer dat er een vakantie bijbelweek werd georganiseerd, dus ze waren erg blij met onze komst. Eerst gingen we mee met de pastor naar de Office waar we enkele liederen hebben gezongen en de dag hebben voor besproken. Om 9.30 begonnen we met het Bijbelverhaal wat Mariëlle dit keer deed over de Goede Herder. Het blijft elke keer een prachtig gezicht hoe al die kinderen ademloos aan het luisteren zijn. Ook het aanleren van een psalm word snel opgepakt. Hierna was het tijd voor kleuren en buitenspelen. We konden merken dat kinderen hier nog niet zoveel gewend zijn qua orde en regelmaat. Vooral het kleuren verliep wel wat chaotisch. Maar de blijde gezichtjes van spelende kinderen maakt veel goed. Na het uitdelen van chips en drinken was het voor ons tijd voor de lunch. Hier waren we wel aan toe, want de temperatuur hier is wel schakelen. Het is rond de 35 graden overdag. In de Office hebben we heerlijk genoten van rijst, groenten en ei. Ook hebben we verder kennis gemaakt met de pastor tijdens de lunch. Na de lunch kregen we van de pastor een rondleiding door de bananen plantage en de tuin. In de middag deden we hetzelfde programma als in de ochtend alleen dan voor de oudere kinderen. Rond 15.30 hebben we afgerond. We zouden met de minibus vertrekken naar de lodge en de pastor zou ons hier de eerste keer bij begeleiden. Rond Mapanga zijn we gewend dat er regelmatig een minibus langs rijd, maar hier is het duidelijk rustiger op de weg. Aangezien we niks geen water meer hadden en het zo warm was, werden we op gegeven moment wat ongeduldig. Maar eindelijk, na een 20 minuten wachten kwam er een minibus aan. Wij er naar toe of we mee konden en hoeveel kwacha dit kost. 2000 kwacha per persoon werd ons gezegd.. 1 van ons leek dit wat teveel, aangezien vorige week een ritje Mbullumbuzzi-Mapanga maar 700 kwacha was. Dus begon ze dapper met afdwingen ( dit was ons namelijk aangeraden door mensen die meer bekend zijn in Malawi). Er werd ingezet op 700 kwacha, maar tsjaaa daar wilde de buschauffeur niets van weten. Voor we het beseften reed de minibus weg en stonden we opnieuw dorstend aan de weg.. dit was nu ook weer niet de bedoeling. We besloten te rade te gaan bij de pastor, die aangaf dat 2000 kwacha een reëel bedrag was voor deze rit. Hadden we hem nu maar eerder om raad gevraagd. Het wachten werd wel gezellig gemaakt door verschillende kinderen die met ons mee wachten. Zij vermaakten zich met de pet van Annie, genoten van snoepjes die we mee hadden en vinden het leuk om onze namen te leren. Na nog eens 10 minten gewacht te hebben, kwam er weer een minibus aan. Nu gingen we voor 2000 kwacha mee, maar kwam het volgende probleem om de hoek kijken. Ons inziens zat de minibus tjokvol en konden er geen 4 personen meer in. Maar in Malawi past altijd alles. Dus zaten uiteindelijk in een vol gepropte bus. Ondertussen werd er een paar keer gestopt en werden er zelfs nog een paar levende kippen in de kattenbak gestopt. Na ruim een half uur werden we wat ongerust of we wel goed zouden aankomen. Maar ineens zagen we de bekende landcruiser over een markt rijden met James, Alien en Leonie. We konden zo overstappen en kwamen na 10 minuten aan bij de lodge. Dat was aangenaam thuis komen.. Geen stroom, geen koud drinken, geen internet, nog even gedoe met de kamers regelen en 5 vermoeide dames. Welkom in Malawi!😀. De kamers waren snel gefikst, maar de hele avond geen internet en stroom is niet voor iedereen van ons even gemakkelijk. Na overleg zijn er enkele van ons met James mee geweest om eerst ergens water te kopen. Er is hier geen supermarkt in de buurt, maar James wist op een marktje nog wel ergens veilig water te regelen. Na terugkomst hebben we om 19.30 heerlijk gegeten en nog Uno gespeeld. Daarna zochten we ons bed op om hopelijk een goede nachtrust te genieten.
Het stukje van Mkomabasa even onder de, eigenlijk al afgemaakte, blog. Vanaf Chigumokire zaten we met z'n 3en in de auto. Het was evengoed nog een mooi stukje rijden dus we hebben een mislukte poging tot slapen gedaan. Eenmaal van de grote weg af kwamen op een ontzettend slecht zandweggetje uit. Wat een belevenis elke keer weer, die wegen. Hobbel de bobbel kwamen we redelijk beroerd aan. Leonie had veel last van nekpijn en we merkten allebei dat we geen energie in overvloed hadden. Maar dan die kids: die geven je gewoon energie! Wat een lieve schatten 🥰. Goud waard. Leonie deed het Bijbelverhaal voor een groepje van ongeveer 50 kinderen. De pastor was nog nergens te bekennen maar de Matronne was bij ons en inmiddels komen we er zelf wel uit want alle centra's zijn hetzelfde opgezet. Na het Bijbelverhaal begonnen we met de leerpsalm. Deze was ze nog volkomen onbekend dus die mochten we ze helemaal leren. Leuk om te doen! Met wat hulp van James (af en toe iets teveel) hadden de kinderen het zo onder de knie. Tijd voor kleuren en spelletjes. Daarna hebben we zelf uitgebreid geluncht en kwam de tweede groep. Eenmaal op weg naar huis hebben we nog wat boodschappen bij een tankstation gegaan en geslapen! Na een krap uurtje kwamen we als eerste aan bij de lodge. We werden vriendelijk onthaald en de spullen werden voor ons gedragen. Bij de receptie vertelde de vrouw ons dat we moesten betalen. Hierover belden we met Bep en was het zo geregeld. We hebben de spullen thuis gedumpt en ruimden kort de auto op waarna we samen met James de andere 3 meiden gingen halen.
De wekker stond vanmorgen op 6:45 omdat we om 7 uur gebeld zouden worden door James. Dan is het handig om wakker te zijn he. 😅
Hij belde met het nieuws dat hij wel mee zal gaan naar de kerk in Mulinga. Later is dit verandert naar Mbulumbuzi, waardoor we niet meer met hem gezongen hebben. Marika en Alien moesten om 10 voor 8 klaarstaan, omdat we 8 uur zouden vertrekken met Bep en mr Sambo. Last minute ging Annie ook nog met ons mee, in plaats van naar Mbulumbuzi.
Eerst gingen we kijken bij de zondagschool. De kinderen zongen vol trots de liedjes die ze van ons geleerd hebben. Give me oil, de psalm in Chichewa, en vervolgens.....
Happy birthday! Die kapte Bep maar even af, want dat was nu niet echt de bedoeling. 😅
Om 10 uur begon de kerkdienst. Eerst weer 'the announcement' een half uur catechismus en daarna de preek van 1,5 uur. Tussendoor werd er weer door verschillende koortjes gezongen. Toen was de Timotheos staff aan de beurt. Mr Sambo, de matrône met de assistent matrône, Bep, Marika en Alien. Zo gaaf om te doen!
Na de kerkdienst bleven we eten. Rijst met ei en kool deze keer. Mr Sambo kwam wat later, dus waren Bep, Marika en Alien alvast begonnen. Toen mr Sambo na een tijdje aan tafel kwam zitten, benoemden we dat we al begonnen waren en vroegen of we even stil zouden zijn zodat hij kon bidden. Hij zei verbaasd: nee, waarom?
We kwamen erachter dat ze hier niet meer bidden voor het eten als de rest al gebeden heeft. In Nederland zijn we gewend om meer voor onszelf te bidden en hier doen ze het voor elkaar.
Weer wat geleerd :)
Rond 2 uur waren we weer thuis. Powernapje in de auto gedaan want, je zou het niet zeggen, maar wat was dit weer een intensieve ochtend!
Ondertussen hadden Leonie en Mariëlle eten klaargemaakt en hebben de mensen die nog trek hadden nog gegeten.
Mariëlle was uiteindelijk met Bart, Leneke, Hetty, Corine en James naar de kerk geweest in Mbulumbuzi. Waar het er weer anders aan toe gaat. Hier waren niet eens 'banken' in de kerk zoals in Namitambo maar een soort rieten matjes waar men op kon zitten. Gelukkig ontdekte we achterin in de kerk wel nog een paar houten bankjes, en konden daar mooi op zitten met een muur als rugleuning😅 echt knap dat al die mensen hier zo goed stil kunnen zitten en vaak in 1 houding blijven zitten op die matjes! Mijn rug deed al pijn bij het idee. Na de dienst zijn we nog wezen kijken bij de zondagsschool die gehouden werd en hebben we de Matrôn geholpen met koekjes verdelen over de schalen voor de kids. Heel mooi om zo de verschillen op zondag te zien bij de kindercentra's.
Half 4 direct weer een preek geluisterd, omdat we vanavond op tijd naar bed willen. Om 5 uur zouden we weer met zijn allen gaan zingen op de veranda. Deze keer waren wij dat als groep met Bep, Thera en de 2 nieuwe vrijwilligers.
Zij kunnen gitaar spelen, en Leonie en Mariëlle dwarsfluit. Helemaal leuk. 🥰
We hebben eerst wat gedronken en daarna tot 6 uur gezongen met zijn allen. Na het zingen bedachten we opeens dat we Bep en Thera een week niet meer gaan zien. Dit vonden we allemaal vrij heftig. Bep stelde een grouphug voor, dus elkaar flink plat geknuffeld en gelukkig kunnen we gewoon een lijntje houden met deze toppers! We hebben samen gebeden om Zijn kracht en hulp voor de nieuwe week en als aansluiting daarop het lied gezongen:
Laat mij zijn een instrument,
Heer in Uw Hand.
Laat mij zijn een instrument,
Heer, in Uw hand
en gebruik mij waar Gij wilt,
dat ik U dienen zal.
Geef mij een open hart,
dat ’t stille schreien hoort
en laat mij helpen waar,
’t leven zo zwaar schijnt te zijn.
Laat mij steeds wijzen Heer,
naar Uw genadetroon,
hulp, troost en plaats is daar,
bereid door Uwe Zoon.
Laat mij zijn een brandend licht,
stralend door U,
schijnend in de duisternis,
waarin zovelen gaan.
Dat ‘k altijd spreken zal,
over Uw liefdedaag
en Uw vergeving,
die zondaren op doet staan.
Geef dat ik anderen,
brengen mag aan Uw voet
en maakt mijzelf bereid,
mijn weg met U te gaan.
Vader, ik wil U danken,
dat Gij gaf Uw Zoon,
stervend voor verlorenen,
droeg Hij mijn zondeloon,
daar Hij verlaten werd,
alleen en eenzaam was.
dat nimmer ik meer zo,
door u verlaten zou zijn.
laat mij dan leven heer,
getuigend van uw gena,
gij zijt mijn heer en god,
die leeft en leven geeft
wat een prachtige tekst, die zo van toepassing is op het werk wat we mogen doen: het evangelie zaaien.
hierna gingen bep zo,
door U verlaten zou zijn.
Laat mij dan leven Heer,
getuigend van Uw gena,
Gij zijt mijn Heer en God,
die leeft en leven geeft
Wat een prachtige tekst, die zo van toepassing is op het werk wat we mogen doen: het Evangelie zaaien.
Hierna gingen Bep en Thera weer terug. Marika, Mariëlle, Hetty (een van de vrijwilligers) en Alien zaten er helemaal in en bleven nog een dik uur door zingen.
Het was een heerlijke avond! Morgen gaat de wekker om kwart voor 4, want we worden om half 6 opgehaald en moeten de koffers nog inpakken voor een midweek. 😵 Snel naar bed dus..
Welterusten!
Vandaag konden we eindelijk wat later uit bed😉James kwam ons rond 9uur ophalen om naar Mulange mountain te gaan!
Dat was best een eind rijden, maar wij krijgen de sfeer er wel in onderweg! Enn het is sws heerlijk om hier te rijden, zoveel te zien onderweg.. ow wat is het leven hier anders dan in Nederland.
Eenmaal aangekomen bij Mulange mountain kwamen er meteen veel mensen naar onze auto om souveniers te verkopen. Gelukkig regelde James voor ons de entree en de gids. Hoefden wij mooi de auto niet uit😅 De gids stapte bij ons in de auto en het 1e stukje gingen we met de landcruiser de berg op! Zo gaaf.. vanaf een bepaald punt gingen we lopend verder de prachtige natuur in.. wat een rust, en wanneer we steeds verder de berg op komen horen we ineens een waterval! Zo genieten dit!
Heel veel mooie foto's gemaakt. Zoveel mooie uitzichten, plekjes en kiekjes hier!
We hebben zelfs apen gehoord in de verte, we zijn de kant opgelopen waar we evt. de apen konden zien, maar dat is helaas niet gelukt. En hagedissen, kleine grijze beestjes soort wandelende takken idee gezien. Heel veel bijzondere dieren hier😍
Eenmaal aangekomen bij de waterval nam onze gids even een duik in het water.. zo konden wij ondertussen mooi genieten van de gave waterval en bijkomen van het klimmen.🤗
Lekker chicken snitzel gegeten bij een restaurantje iets van de berg vandaan.. waar we allal even lagen te relaxen op t lounge set buiten. haha, ook James want die is ongeveer heel de nacht bezig geweest om brandstof te fixen wat hier nog steeds echt een probleem is.😳🤭 wat n topper!
Onderweg terug naar huis nog een mooie foto gemaakt voor een theeplantage, genoten van de mega mooie zonsondergang en stonden we lang in de file... maar James deinst nergens voor terug, zodra er even geen tegenliggers komen gast hij een heel stuk van de file zo voorbij en drukt hij de auto er weer ergens tussen😅 scheelt weer!👍🏻
Gelijk door naar een shop die nog open was om nog even wat boodschappen te halen voor het weekend. James ging ondertussen even kijken hoe lang de rijen waren bij het tankstation, om diesel te kunnen tanken, het zag er goed uit qua er leek diesel te zijn.. maar toen we eenmaal voor de tank stonden werd voor onze neus de laatste jerrycan gevuld met fuel en was er niks meer voor ons in de pomp..
Nouja dan maar door naar huis. Meteen ff de huisvrouwtjes uithangen en bijkomen van de geweldige dag.
En ff terugkomend op het raadsel voor James: hoe komt een zebra uit het water? Vandaag aan 'm gevraagd of hij het antwoord wist. He said: I don't know I failed. Oftewel, zeg het nu maar gewoon😅 we zeiden nog, je hebt 2 opties als antwoord.. weten jullie lezers het? Zal ik het al bekend maken in deze blog wat t antwoord is🤪 yes I'll do: nat of streepje voor streepje. Super flauw maar dat mag soms gewoon hea😋 James kan er zelf ook wat van namelijk🤣
Marika en Alien gingen vandaag voor de laatste keer naar Mulinga. Om 7 klaar staan was de bedoeling. We zijn al aardig ingeburgerd hier en stonden kwart over 7 klaar. Mr Sambo stond ook al paraat. Netjes om 7 uur. Alleen James was nergens te bekennen. Hij stond bij het tankstation in de rij, hopend om wat diesel te scoren voor de auto's van Timotheos. Er is een gigantisch diesel probleem hier. Bij elke pomp staan tientallen vrachtwagens en verschillende auto's in rijen langs de weg. Wachtend tot er nieuwe diesel bechikbaar is.
James kwam ons rond 9 uur ophalen. In de tussentijd vermaakte mr Sambo zich bij ons op de veranda met een kop thee. Zijn favoriete bezigheid: praten. Heel veel praten. En dat met een flink stemgeluid, op de vroege ochtend... Super gezellig natuurlijk, maar ook wel is too much, zoals je je misschien wel voor kunt stellen. 😅 We hebben veel nieuwe woordjes geleerd in het Chichewa en hem kennis laten maken met puur Hollands eten: een cracker met, jawel, Goudse kaas uit de shoprite van Blantyre. Wat hij er van vond? 'Yes I like it, thank you!' Maar toen we vroegen of dat echt zo was, sprak zijn gezicht boekdelen. 🤣
James kwam om 9 uur aan op de compound. Hij had helaas geen diesel meer kunnen krijgen. Toen we vroegen of hij goed geslapen had vannacht, gaf hij aan van niet. Om 2 uur was hij pas naar bed gegaan. Hier in Malawi ligt iedereen om 9 uur al in bed, dus dat was super laat. Hoe het kwam? Hij had de hele avond in de rij gestaan voor diesel. Zonder resultaat... Maar helaas is dat de dagelijkse business voor de mensen hier. Hoe dan ook, was het aan de sfeer niet te merken dat hij 4 uurtjes slaap had gehad. De flauwe grappen begonnen meteen al. Er werd ons weer van alles wijsgemaakt over Malawi, want weten wij veel.. 😅 In ieder geval zijn mr Sambo en James op dit moment druk aan het nadenken over hoe een zebra uit het water komt. 🤭
Aangekomen in Mulinga waren alle kinderen al aanwezig, omdat we zo laat waren. Aan het einde van de ochtend toen we spelletjes deden, kwam er een auto aan en rende iedereen erop af. Dat blijft toch iets bijzonders. Het waren Bart en zijn toekomstige vrouw, samen met haar ouders. Zij komen hier ook een week verblijven. Het was inmiddels ook weer etenstijd, dus spullen opruimen en beginnen met het Bijbelverhaal. Deze keer over de wonderbare spijziging. Mr Sambo zette Alien een beetje voor blok, toen hij ineens vroeg of ze nog vragen had voor de kinderen. Hoewel je alles bij hem kunt verwachten, had ze daar niet echt op gerekend. Maar gelukkig helemaal goedgekomen. Daarnaast ook wel mooi om op deze manier te kijken wat de kinderen ervan opgestoken hadden, en ze als laatste een boodschap mee te geven.
Marika en Alien gingen tussen de middag weer aan de nsima. We konden onze broodjes thuis laten de afgelopen dagen, want bij Mr Sambo kun je geen nsima afwijzen. 😂 Er was een redelijk kleine groep van ±50 oudere kinderen 's middags. Omdat het alweer laat geworden was, hebben we alleen gekleurd, heeel veel gezongen en het typisch Hollandse spelletje 'Annemaria Koekoek' gespeeld. Tijd voor een zakje chips en drinken, nog wat liedjes zingen en toen zat de dag er alweer op.
Omdat het vandaag onze laatste dag in Mulinga was, hadden we ballonnen meegenomen voor de kinderen. Dit hebben we voor ons vertrek, gesponsord gekregen door een ballonnen producent uit Nederland. De kinderen vonden het helemaal geweldig! Voordat we gingen hebben we een paar groepsfoto's gemaakt met de kinderen en het personeel, om deze mooie tijd nooit weer te vergeten! Ennnn toen zat de dag er alweer op. Wat gaan we die lieve, warme mensen uit Mulinga missen! Iets om nooit te vergeten.
Onderweg naar huis, was er wederom de onmisbare shopstop. Toen mr Sambo weer terug was en we een eind verder gereden waren, gooit hij ineens zijn handen achteruit naar Marika en Alien, en roept met een lach 'BOOOMM!' En ja, daar was opnieuw wat 'fuel for the body'. Fruitsap deze keer. Hij wil ons zo graag een positieve herinnering aan Malawi geven. Zodat we snel nog een keer terug zullen komen en we vrienden/familie vanuit Nederland ook kunnen motiveren mee te gaan. 😉
Vanavond komen Bep en Thera ons helpen met dingen plannen voor onze vakantieweek hier in Malawi. Zonder stroom deze keer, want die is weer uitgevallen. Het is soms behelpen, maar we redden ons wel! :)
Morgen staat Mulanje mountain op de planning. We hebben er zin in! Hopelijk gaat het lukken met Mariëlle (die gelukkig weer aan het opknappen is) en Leonie. Want ja, dat is nog weer een verhaal apart..
Vanmorgen stond zij brood te snijden met een groot mes. De zwaartekracht wilde even laten weten dat zij nog bestaat, waardoor Leonie het mes liet vallen. Precies op haar teen, waar nu een aardige snee in zit...
Nog een ander ding: we hoorden net dat James vanavond richting het zuiden is gegaan, hopend diesel te kunnen kopen. De tank van de landcruiser die we mee moeten is leeg. Afwachten of er genoeg is, áls hij al wat krijgt. We wachten af wat de dag van morgen brengt! Lekker op z'n Malawisch.
In Mbulumbuzzi was het vandaag ook de laatste dag. En wat was het een gave dag! Zoveel mooie dingen weer meegemaakt. Alles is hier gewoon bijzonder!
Laten we bij het begin beginnen. We zouden met z'n 3en op pad gaan, maar Mariëlle bleef nog een dagje thuis om lekker even bij te komen en uit te rusten. Gistermiddag zijn er 2 nieuwe vrijwilligers voor Timotheos aangekomen die het leuk leken om vandaag met ons mee te gaan dus we waren toch met z'n 4en. Toen we éénmaal aan de kant van de weg stonden was de minibus er al snel. We moesten even onderhandelen omdat de prijzen wel erg afweken van wat ons als 'normaal' was verteld. Waarschijnlijk om ons mooie blanke kleurtje😄. We hadden aangegeven waar we heen moesten en hadden vervolgens dikke schik in de bus. Even een selfie met iedereen. We hadden opeens wel veel belangstelling van de heren. Ondertussen zaten we al 20 min in de bus en was de stop midden op een drukke plaatselijke markt in Mbulumbizzi. Het kwam Leonie niet echt bekend voor (was gister ook met de minibus naar Mbulumbizzi geweest) dus we vroegen even waar Timotheos Foundation dan moest zijn. Niemand die het wist natuurlijk. Ondertussen stond het vol met mannen voor de schuifdeur van de bus die ons wel wilden helpen 🤔. We kregen te horen dat we terug moesten. Naja toch maar uitgestapt en snel over de markt gelopen, want we voelden ons niet perse heel veilig. Toen we van de markt af waren hebben we eerst Bep gebeld. Zij weet alles dus ze was onze redder in nood..👌🏻👌🏻
Oké dan, de weg oversteken en weer met de minibus terug 😅. Wat gaan we toch weer lekker!🤣. Een aantal busjes reden voorbij die al tjok vol zaten maar er komt toch om de 2 minuten een busje langs dus dat was helemaal niet erg. Er stopte een grotere bus voor ons waar wij én onze spullen allemaal ruim in konden. Gelukkig begreep deze meneer wel waar we heen moesten dus we stonden snel weer buiten.
Op het kindcentrum werden we hartelijk ontvangen door alle kinderen. Ze wilden meteen al onze spullen voor ons dragen en brachten het naar het kantoor. Omdat het inmiddels al 9 uur was konden we meteen startten. Er waren een stuk meer kinderen dan gister dus het was gezellig druk. We hebben met de hele groep 'lummelen' gedaan. Op een gegeven moment was Leonie de tikker dus stond midden in de kring te hinkelen😂. Nou wat een lol! Na de lunch bracht de matrone Alex binnen. Alex is een jongen van 6 jaar die in Mbulumbizzi woont. Een gezin uit Nederland heeft hem als sponsorkind en er waren kadootjes voor hem meegebracht. Hij was helemaal beduusd toen hij het zag en open mocht maken, maar keek later toch wel heel blij en zei heel lief: 'zikomo kwamberi' (hartelijk bedankt). Zijn oma waar hij bij woont, kwam zijn kadootjes 's middags ophalen.
Ook Annie heeft vandaag het sponsorkind van haar ouders ontmoet, Daniël Kabanga. In 2016 heeft zij hem ook ontmoet. Leuk om te zien hoe hij ontwikkeld is en hij wist het zich ook nog te herinneren. Hij was helemaal blij met de foto’s, snoep en de siku maiskneuzer.
Omdat het vandaag de laatste dag in Mbulumbizzi was, hebben we iedereen een sticker gegeven. Hier waren ze ontzettend trots op! De leiding (pastor, matrone en assistent matrone) van dit kindcentrum vonden het ook wel lastig om afscheid te nemen al waren we er maar 2 dagen geweest. Zó mooi om te zien hoe dankbaar ze voor en met vrijwilligers zijn! Het was echt weer een gezellige dag! De terugreis is gelukkig zonder gekkigheid verlopen. We zitten nog gezellig met een kaarsje buiten na te praten. We duiken zo lekker ons bed in, en zorgen dat we morgen vol energie de berg op kunnen!
Om 7 uur klaar staan, zat er niet helemaal in deze ochtend. We waren wat te laat uit bed gegaan, dus ja, dan krijg je dat he..
Mariëlle is grieperig, dus zij heeft een malaria test gedaan en is last minute thuis gebleven.
De stem van Alien is voor een groot deel weer terug gelukkig. Of het nu aan de keelpastilles van Thera, Ukwaju (sap van James gekregen) of de combinatie lag, maar het heeft geholpen!
De zusjes van Olst zijn met Leonard (weer een nieuweling voor ons) naar Mulambuzzi gegaan met het openbaar vervoer. Dat houdt in: een minibus, vol gestapeld met mensen!
Annie en Alien gingen met James en mr Sambo naar Mulinga. Halverwege zijn wij met mr Sambo een markt op gegaan om groente en rijst te kopen voor tussen de middag. Een hele ervaring! Leuk om een keer gedaan te hebben, maar echt een must om iemand bij je te hebben..
Al snel kwam er een man naar mr Sambo toe, wees naar ons, zei wat en hield vervolgens zijn hand op. En wij mochten raden wat dat betekent😅 Mr Sambo negeerde hem, en liep door. Maaaaarr, meneer liep ook door en volgde ons van een afstandje.
Op de terugweg vanuit Mulinga vertelde Mr Sambo dat hij dit ook gezien had, en hij ons beschermde. Dat is hem geraaje ook. 🤭
Vlak voordat we Mulinga in reden, was er opnieuw boodschappenstop in een dorpje.
Wij weer mee de auto uit, want ja, niks is leuker dan een andere cultuur leren kennen. 😄
Deze keer mogen jullie raden wat er op het boodschappenlijstje stond.
Hint 1: het lag op een kraampje in de zon, bovenop een stuk zilverfolie, gezellig met wat vliegen....
Hint 2: aan het kraampje hing een bloederig gevaarte aan de poten vastgebonden.........
Hint 3: een soortgenootje werd voor onze ogen gevild.
Geitenvlees!🤤 Een extratje voor bij de nsima...
De gulle mr Sambo, die zijn best doet om ons de gastvrijheid van Malawi te laten ervaren, geeft het zakje met bloederig geitenvlees aan Annie. Ben ik (Alien) even blij dat ik net wat verder weg stond.. 😂
Het was echt een heerlijk dagje. Vanmorgen een groep van ongeveer 300 kleinere kinderen. Alien las het verhaal van de Goede Herder zin voor zin, waarna James het voor de kinderen vertaalde naar het Chichewa. Hij heeft sinds een paar dagen de smaak te pakken, wat erg leuk is om te zien. Hij stelt vragen aan de kinderen over het Bijbelverhaal, om vervolgens enthousiast door te gaan met het oefenen van de psalm. Daarna is het tijd voor kleuren en spelletjes. De tijd vliegt voorbij. Opeens is het 12 uur en zitten we achter ons bordje nsima mét overheerlijk geitenvlees. Dat vlees hebben we toch maar laten staan. 😅
In de middag was er een mini groep van ongeveer 40 oudere kinderen. Voor de verandering ook wel een keer fijn! Annie deed het Bijbelverhaal, samen met mr Samen. Ook deze groep maakte een kleurplaat, passend bij het Bijbelverhaal. Kleuren is iets wat ze in Malawi helemaal niet gewend zijn. Dus ook de matrone (weeshuismoeder), kookmoeders en James kleuren gezellig mee. Zo bijzonder om te zien hoeveel plezier ze daarvan hebben!
Thuis aangekomen hoorden we gelukkig dat de malaria test van Mariëlle negatief was.
Na het eten trokken we als toetje even een zak van 50 lolly's open. Kan allemaal hier. 😌
En dan nog iets... We hebben vandaag gewoon geen een moment zonder elektriciteit gezeten! Geen geklungel met kaarsjes of een generator. (Die we trouwens gesloopt hadden gisteren. 😬 Gelukkig verder goed afgelopen, op een doorgebrande kabel na.. Er had een ontploffing kunnen komen. Whoeepsss)
Wat er wel was, is voor het éérst een douche met een 'normale' straal in plaats van een zacht stroompje! En die hadden we gemist in de afgelopen week.. 🥰
Nu weer snel onze bedden opzoeken. Morgen gaat de wekker weer op 5:30!😴
Vandaag is alweer onze 3e werkdag. Het vroege opstaan blijft voor sommige van ons een lastig punt waardoor het op het laatst nog haasten wordt om op tijd klaar te zijn. Helaas was Alien vandaag ziek, dus hebben we onderling even ons schema aangepast. Leonie en Marika gingen daarom vandaag met James en mr. Sambo naar Mulinga. Mariëlle en Annie gingen met Jonathan naar Namitambo. Zij waren al rond 8:15 op de daycare. Dit was een stukje vroeger dan dat we daar verwacht werden, maar het is erg leuk om te zien dat er evenwel al veel kinderen op ons zitten te wachten. Elke dag de auto uitladen met allerlei spullen is zo gepiept. We hoeven de auto deur maar open te doen of er staan al tientallen handen klaar om iets voor ons te dragen. Zo leuk vinden ze het om een taakje te krijgen en er in mee te helpen. Op Namitambo heeft Mariëlle vandaag het Bijbelverhaal van de Goede Herder verteld. Prachtig om te zien hoe de pastor iedereen een plek geeft en dat iedereen adembenemend naar ons aan het luisteren is tijdens het Bijbelverhaal. Na het Bijbelverhaal gingen we het lied zingen. De kinderen konden de psalm in de middag al voor het grootste gedeelte zelf zingen. Daarna werd de groep gesplitst en ging de helft binnen kleurplaten kleuren en de andere helft buiten spelletjes doen. Mooi om te zien dat sommige kinderen de kleurplaat van de vorige dag ook nog hebben bewaard! Het buiten spelletjes doen is ook elke dag erg leuk om te doen. Vooral zaklopen en het waterspel doen het erg goed. Zelfs de matrone en pastor doen erg leuk mee met voetballen en het waterspel. Omdat we vandaag voor het laatst in Namitambo waren hebben ballonnen meegenomen om uit te delen. Toen we met de pastor bespraken dat we dit wilden geven en hoe we dat het beste konden doen, was hij helemaal enthousiast. De blijde en dankbare gezichten tijdens het uitdelen zijn veel waard. Hier in Malawi weten ze ook goed raad met de ballonnen. Binnen de kortste keren vlogen er leeglopende ballonen door de lucht en waren er de meest gekke geluiden te horen;-) Hierna hebben we uitgebreid iedereen bedankt. De pastor voor al zijn hulp en vertalen, de matrone, de kookvrouwen, de headteacher en alle kinderen. Om 15.15 stapten we weer in de auto om terug te gaan naar Mapanga. Toen we goed en wel bij het einde van een flinke hobbelweg waren (lees 4 km al hotsend en botsend) bedacht Annie dat de voetballen nog waren blijven liggen in de daycare. Deze moesten wel mee voor de volgende daycares. Na overleg met Jonathan werd er gekeerd en konden we de 4 km weer terug rijden. Bij de daycare aangekomen werd de pastor gevraagd, maar de ballen waren al niet meer op de daycare. Er stapten 3 jongens in de auto die wisten waar de bal zou kunnen zijn. Na 3 tussenstops en overlegmomenten met andere kinderen, stapte er een 4de jongen in de auto. Deze bracht ons in het dorp waar ineens de ballen uit een huis tevoorschijn kwamen. Het geeft iets weer van hoe alert je moet zijn op je spullen.. Uiteindelijk kwamen we om 17.15 na flinke vertraging weer aan op Mapanga.
Ook in Mulinga was het vandaag een blijde dag! Leonie had gister gezegd dat ze er niet meer zou komen dus het was een hele verrassing toen zij uit de auto stapte. Aangekomen werd alles in no-time naar 'de office' gebracht en zijn we de dag begonnen met gebed. Wat is het bijzonder om je samen in alles afhankelijk te weten van de Heere! Vandaag waren er een stuk minder kinderen dan maandag en dinsdag, maar evengoed goed gevuld. Marika deed 's morgens het Bijbelverhaal en James vertaalde dat. Na het verhaal gingen we samen zingen en Leonie speelde mee op de dwarsfluit. De kids keken hun ogen uit! Ze waren er helemaal van onder de indruk. Fantastisch! Daarna de groep gesplitst en de ene groep laten kleuren en de andere groep mocht spelletjes doen. Marika deed samen met James zaklopen met de kinderen. Dit was echt super om te zien! Zulke blije gezichtjes 🥰. We beginnen in het ritme te komen van de dagen maar het is wel echt vermoeiend. Vanmiddag een uitgebreide lunchpauze genomen en hebben we de headteacher nog ontmoet. Hij was ziek dus we zijn even naar zijn huis gelopen om hem te kunnen ontmoeten 😅.
Vanmiddag vertelde Leonie met mr. Sambo hetzelfde Bijbelverhaal voor de oudere kinderen. Daarna hebben we weer gezongen. De leerpsalm, 'read your Bible' en een nieuwe aangeleerd: 'give me oil in my lamp, keep me burning'. Het was even lachen hoe ze 'burning' uitspreken maar gelukkig konden ze hier zelf ook om lachen! De R blijft moeilijk voor ze. Verder hebben we er een gezellige middag van gemaakt maar 10 minuutjes voor vertrek viel Marika. Flink bezeerd aan haar rug maar ze stond snel weer overeind. De terugweg was wel een uitdaging met alle hobbels en bobbels en 2 patiënten met rugpijn. Maar goed, we zijn er weer! Tijdens de reis kregen we nog een flesje drinken van mr. Sambo en James. Heel lief bedoeld, maar we zagen het niet echt zitten omdat het naar hoestdrank rook...🙈. De flesjes zijn erg zorgvuldig maar snel in onze rugtas verdwenen.
Terug op de compound was Alien al druk bezig met de voorbereidingen van de warme maaltijd. Ze heeft vandaag het hele huisje opgeruimd, en onze blogs bijgehouden. (We liepen wat achter maar zijn weer helemaal up-to-date). Iedereen snel de douche in en lekker eten. Een echte Hollandse pot! Na het eten wilden we even snel afwassen omdat we koffie visite verwachten. Om alles zo snel mogelijk te laten verlopen leek het ons wel handig om het één en ander op de grond te gooien.. Een ovenschaal, 2 borden en een glas zijn gesneuveld. Laten we maar niet vertellen wie hier de dader van is😄😂🤭. We wachten even af of de rest van het servies blijft leven en gaan dan lekker shoppen om alles weer op voorraad te krijgen! Vanavond kwam Bart gezellig koffie/thee drinken en hebben we bijgekletst over vanalles en nog wat.
Inmiddels ligt iedereen onder zeil. Behalve de schrijfster😉, dus: welterusten!
Het leek mr Salamander een goed plan om vannacht bij Mariëlle en Alien in de slaapkamer te overnachten, maar had tot onze grote schrik besloten, nog voordat we wakker werden, ons te verlaten.😨 Alsof het niet al eng genoeg was dat hij in de slaapkamer was gekomen.
Duss... Zo snel mogelijk die slaapkamer uit en ons in de badkamer verder klaarmaken, in de hoop dat we niet ineens een glibberige salamander tegenkomen in een schoen ofzo.😅
Vandaag reed Jonathan, een voor ons nieuwe driver, mee naar Namitambo. Een nieuwe driver betekent altijd even wennen aan elkaar. Ons uitgevonden hulpmiddel: een dilemma spel! De vraag of je voor altijd 25 kilo zwaarder wilt zijn of 50 centimeter korter, heeft ons al verschillende keren geholpen om het ijs te breken. 😄
Door al het gepraat en zingen van gisteren, heeft mijn stem besloten in staking te gaan. Super onhandig natuurlijk met het uitleggen van spelletjes en vooral met zingen. 😶
Ondanks dat een super leuke dag gehad. Kijk gezellig mee met de foto's!
Smorgens en smiddags krijgen de kinderen een zakje chips met wat drinken. Ze kunnen zich heel nederig gedragen naar ons toe, wat voor ons erg ongemakkelijk voelt. Kinderen knielen bijna tot aan de grond, wanneer ze een zakje chips aannemen met een kommetje van hun handen. Heel erg wennen, maar we vinden onze weg er mee om te gaan, door een hand op hun schouder te leggen of het knielen/de buiging zelf ook te doen. 🙈
We kregen vandaag 2 keer de vraag of we alle 3 verloofd of getrouwd zijn, omdat we ringen dragen. Ze zijn hier niet gewend om 'voor de lol' ringen te dragen. Ook de dominee was verbaasd toen hij hoorde dat we niet getrouwd zijn. Hij beloofde voor ons te bidden en vertelde ons dat we binnen 5 jaar wel getrouwd zullen zijn. 🤭
Een verlate blog! Op maandag geschreven, waarna de stroom uitviel en op dinsdag de telefoon met de blog kwijtgeraakt (zie blog 20 september), waardoor het helaas niet op tijd gepost kon worden.)
Vandaag was onze eerste werkdag hier in Malawi. We vonden het allemaal wel een beetje spannend hoe de dag eruit zou gaan zien, maar hadden er ook wel heel veel zin in!
Marika, Annie en Mariëlle gingen naar Namitambo en Leonie en Alien naar Mulinga. We gaan gesplitst, zodat we zoveel mogelijk kindercentra kunnen bezoeken.
Eenmaal aangekomen op de plek van bestemming, werden beide groepjes enthousiast verwelkomt door hordes met springende en blij zwaaiende kinderen. Ze stonden in no-time om de auto heen of renden er achteraan.
Zo'n glimmend gelakte auto is natuurlijk harstikke interessant. Je kunt jezelf erin zien, je naam in het stof schrijven of nog veel leuker, in de lak krassen! 😅
Daarom is het voor de kinderen verboden de auto aan te raken, en dat weten ze drommels goed. In Mulinga was er toch in het stof op de auto geschreven. Vervolgens werd de hele groep streng toegesproken en was even later iemand de auto aan het wassen.
Tijdens het vertellen uit de kinderbijbel, luisterden de kinderen met volle aandacht. Ook de psalm, vertaalt in het Chichewa, werd geoefend.
Om 12 uur was het lunchtijd. We kregen de traditionele nsima (lees sjiema) aangeboden.
Dit gerecht werd voor ons aangeboden op verschillende plastic bordjes, met in de ene nsima, in een ander groenten en een bordje met kip.
De borden werden op de schoolbankjes gezet, en vervolgens werden er 3 verplaatst naar een apart tafeltje. Daar mochten Leonie en ik (Alien) zitten. Ik had geen idee waarom dat was, en vroeg of het hier gebruikelijk is dat mannen en vrouwen apart van elkaar eten. In de kerk zaten we namelijk ook in mannen en vrouwen rijen. Maar nee, we moesten ons vrij voelen om apart van hen te eten, kregen we als reactie.
We hoorden later dat dit uit respect voor ons gedaan word en daarnaast een teken van welkom en gastvrijheid is.
Leonie en ik wilden alleen niet dat wij op deze manier een ereplekje kregen, dus gaven aan dat we het leuk vinden om samen met hen te eten. Dit aanbod werd enthousiast aangenomen door Mr Sambo (pastoraal medewerker) , de 2 meesters en James (driver).
En toen begon de grote uitdaging: eten met je handen! Je pakt een beetje meelpap en kneedt er een bolletje van, wat je vervolgens in het bordje met kip of groente drukt. En dan proberen niet te smeren, wat dus compleet mis ging.🤭 Het gevolg: er werd flink om ons geklungel gelachen en Mr Sambo moest en zou er een foto van maken.
Het was super gezellig en wij zijn een leuke ervaring rijker! De smaak is anders dan we gewend zijn, maar op zich best lekker vonden wij.
We aten allemaal uit dezelfde bordjes, dus Leonie en ik zijn maar snel gestopt met eten toen de anderen langzaam maar zeker 'ons stukje' naderden. Hygiënisch kun je het namelijk niet echt noemen voor Nederlandse begrippen. 😂
Het was om 13:00 weer tijd om aan de slag te gaan. Er waren meer dan 300 kinderen, maar gelukkig hielpen de leerkrachten van de kindercentra leuk mee met de activiteiten!
Touwtje springen, schreeuwloop, overgooien, voetballen en ga zo maar door. De kinderen, leerkrachten en wij waren helemaal in ons element ;)
De kinderen zijn niks gewend wat bijvoorbeeld een voetbal betreft, dus ze hebben er echt van genoten vandaag. Ook al is het echt mega vermoeiend, we doen het voor die blije gezichten! 's Avonds hebben we de soep van zondag maar weer opgewarmd, want ja, gebrek aan energie. 😴 We zijn na het eten druk geweest met de voorbereidingen van morgen. Kaartjes knippen, spelletjes in het Engels opschrijven, Bijbelverhaal voorbereiden en ook de blog moest nog geschreven worden. Al met al sloten we pas om half 12 de dag af, en werd de wekker weer op half 6 gezet. Een kort nachtje, na een vermoeiende dag dus... Maar we zijn in Afrika! Ons stopwoordje om te blijven lachen en een excuus dat aangeeft dat niks te gek is en vrijwel alles kan. 😜
Spannend, vandaag is onze eerste zondag in Malawi! De ochtenddienst mogen we meebeleven met de lokale bevolking. Het plan is om naar de Reformed Presberitan Church te gaan in Nabitambo. Het is een krap uurtje rijden naar de kerk, maar het voelt veel korter door de vele belevenissen onderweg en de leuke gesprekken in de jeep. Er is zoveel te zien! Eenmaal bij de kerk aangekomen worden we hartelijk begroet door een dameskoor dat gezellig buiten zit te kletsen. Dit zijn alle vrouwen van de gemeente die samen een koor vormen. Ze dragen prachtige gele jurken. Toen we in de kerk kwamen waren we er als een van de eersten van de gemeente. Het is hier de gewoonte dat gedurende de hele dienst mensen komen binnendruppelen. Aan het eind van de dienst zit de kerk dus pas vol. Heel relax op z’n Afrikaans 😉. Er waren in totaal 3 koren in de kerk, waarvan het jongerenkoor begon als intro van de dienst. Wat klonk dit geweldig! Veel galm in de kerk, en prachtige krachtige stemmen, waardoor de stemmen zo mooi klonken! De liederen konden we niet precies volgen door de taal Chichewa, waarin ze ook zingen, maar het klonk zeker indrukwekkend! Er is een uitgebreide bundel met veel hymnes en psalmen in de kerk waaruit de koren ook zingen. We proberen gewoon mee te zingen, dit lukt nog best goed. De kerkdienst is opgedeeld in 2 gedeeltes. Eerst een preek waarin een aantal vragen uit de Catechismus worden behandeld. Daarna was er een moment voor mededelingen, en werden wij hartelijk verwelkomd. We moesten voorin de kerk komen staan, en konden ons voorstellen. Daarna hebben we als groep psalm 25 vers 2 gezongen. Hier kregen we veel complimenten over na de tijd. De mensen zijn zo lief en hartelijk! We voelen ons vaak net de koningin als we in de jeep zwaaien naar alle mensen die ons maar bijzonder vinden om onze blanke huid. Na ons welkom volgde de tweede preek, afgewisseld met de zang van de koren. Het zingen is iets wat er echt bij hoort in Malawi en is echt genieten. De kerkdienst duurt ongeveer 2 uur omdat er maar 1 dienst per dag is, en wordt speciaal voor ons vertaald door middel van een Engelse tolk.
Na de dienst was er sundayschool voor de kinderen. Hier waren 3 groepen. Een kleutergroep, een groep met kinderen van 4 t/m ongeveer 10 en een groep met oudere kinderen. De twee groepen met kleuters en jonge kinderen worden geleid door 2 matrones. Dit zijn een soort wees/kookmoeders die zorgen voor de weeskinderen. Deze vrouwen doen veel voor de kinderen, en bij deze vrouwen kunnen wij ook altijd terecht als we iets nodig hebben, heel fijn! De groep met oudere kinderen leid de dominee/pastor. Leuk om even te kijken hoe het hier aan toe gaat! Het is bijzonder om te zien hoe lief de kinderen zijn en hoe ze gewend zijn met zoveel bij elkaar te zijn en samen op te trekken. Een hele fijne gemoedelijke sfeer.
Na de kerkdienst en sundayschool hadden we weer veel nieuwe indrukken opgedaan, en voelden we ons rond de middag al moe. Later bedachten we dat we pas kwart over 2 thuis waren en na ons ontbijt niets meer hadden gegeten. In de middag dus lekker tomatensoepje gekookt en bijgekomen van de dag. Om 17 uur hebben we op uitnodiging van de veldwerkers op de veranda samen gezongen. Met 2 dwarsfluiten erbij klonk dit prachtig en heerlijk vertrouwd Hollands. Om 19 uur hebben we met ons vijven nog een Hollandse dienst meegeluisterd. ‘s Avonds sloten we samen de dag af. Wat is het waardevol om alles in de handen van God te kunnen leggen en met elkaar onze ervaringen te kunnen delen. En natuurlijk hebben we het vooral heel gezellig samen! Morgen wacht onze eerste werkdag op de childcentra’s en zullen we als 2 groepjes uit elkaar gaan! We hopen jullie er snel meer over te kunnen vertellen! We hebben er in ieder geval veel zin in!
Vanmorgen na het ontbijt gingen we even oefenen voor zondag (morgen of volgende week). Met dwarsfluit en zang kregen we een goed gehorig huisje🎶♥️. Zingen geeft echt energie!
om 11.00 uur werden we opgehaald door James. Eenmaal aangekomen bij de theeplantage mochten we er niet door. We hadden moeten boeken. We dachten dat dit alleen voor de high tea en/of lunch moest.. heel jammer maar we denken oplossingsgericht!💪🏻 #girlpower. We zijn doorgereden naar een andere theeplantage maar ook daar waren we niet welkom😥. Onderweg hebben we al wel heel veel moois van de plantages gezien! Gelukkig wist James nog iets leuks te doen. Hij bracht ons bij 'Game Heaven'. Hier hebben we een rondrit met een jeep geboekt en eerst lekker gegeten. We hadden vooraf gevraagd of we met onze pas konden betalen of alleen contant. Dit kon gelukkig met onze pas. Nou vooral 'gelukkig'... Toen we heerlijk hadden gegeten kwam de bon, en stond er een leuke verrassing op ons te wachten. De pas deed het niet. Verschillende geprobeerd maar het apparaat wilde niet meewerken. We hebben ál ons contant geld gegeven maar het was te weinig. Echt...hóé gênant! We schaamden ons naar, maar James bood aan om de rest voor te schieten. Nou wat een uitkomst!
Maaaaar, wat hebben we genoten van de jeeptocht! Geniet lekker mee via de foto's. Marriëlle hoorde halverwege de rit iets ritselen naast haar en begon hard te gillen. Er kwam een salamander voorbij😅. James ging gezellig mee. Wat seen leuk iemand is dat! Topper!
Op de terugweg reden we eerst langs de supermarkt om nog wat boodschappen te kopen en geld te pinnen. We hebben gauw James terug betaald en een chocoladereep gegeven voor al zijn hulp deze dag! We waren er van te voren al sneaky achter gekomen dat James van chocola houdt :).
Het laatste stukje naar de compound zijn we lekker gaan zingen. Amazing Grace, read your Bible, give me oil in my lamp, zoekt eerst het koninkrijk van God. Echt heerlijk! James kende ook superveel. Hij leerde ons 'zoekt eerst het koninkrijk van God' in het Engels en wij hem in het Nederlands. We hebben het samen in canon gezongen.
Het was ons wel weer een dagje. Vanavond hebben we op de veranda nog pizza gegeten en de laatste dingen voorbereid voor morgen en maandag.
Welterusten allemaal! Goede zondag en tot maandag!
Onze eerste blog vanuit Malawi.. Helaas niet op avond 1 kunnen plaatsen omdat de stroom het niet deed. Het is in Malawi zo dat de stroom soort van landelijk verdeelt wordt, waardoor elk gebied een ander dagdeel zonder stroom zit.
Deze keer was dat voor ons de avond. Dan is dat morgen waarschijnlijk overdag ergens.
Het is even wennen om met zaklampen en zonder wifi te leven, maar de positive kanten ervan hebben we vanavond zeker ervaren!
Vanmiddag zijn we rond kwart over 3 aangekomen op het vliegveld in Blantyre, waar we opgewacht werden door Bep Klok (veldwerker) en James (driver van Timotheos).
Helpende handen werden aangeboden door het vliegveld personeel bij het slepen met de koffers, wat erg fijn was na een vermoeiende reis van ongeveer 20 uur.
Marika, Mariëlle en Alien gingen met Bep mee boodschappen doen. Annie en Leonie konden met James mee richting de compound.
Toen wij om 6 uur de winkel uitkwamen met een kar vol boodschappen, was het wel even raar opkijken dat het al donker was. Dat is een ander ding waar we aan moeten wennen.
Annie en Leonie kwamen ondertussen in onze verblijfsplaats aan en gingen op verkenning in huis. Totdat Leonie opeens in de slaapkamer van een man stond. Ze schrok zich een hoedje, rende terug naar Annie en zei: "er ligt een Nederlandse man in bed!"
Hij kwam even uit bed en stelde zich voor als een van de veldwerkers.😅
We hebben 's avonds bij hem gegeten met Bep en Thera. (Thera is ook veldwerker)
Bep was voor ons (lekker makkelijk en voor ons veilig😉) naar de KFC geweest. Die heb je hier dus ook ;)
Het was een vermoeiende dag met veel indrukken, maar de sfeer zat er gelukkig goed in.
Zaterdag hopen we naar de theevelden in Thyolo te gaan, maar eerst lekker uitslapen!
Hieronder nog een sunset foto vanaf de andere kant van de wolken💛
Jaja, het gaat dan eindelijk bijna gebeuren.. Om 18.55 hopen wij met SAS richting Zweden te vliegen. Na een tussenstop op Stockholm en Ethiopië hopen wij morgenmiddag om 14.20 te landen op Blantyre- Malawi voor onze werkvakantie.. Vanochtend was nog even stress voor het online inboeken, last minute regelen van COVID test en laatste koffers inpakken. Gelukkig was iedereen negatief getest en zijn we goed door de douane gekomen.. De laatste weken zijn we druk geweest met reis voorbereiden, kinder bijbel week voorbereiden en het sponsor geld verzamelen. Dankzij alle giften en bereidwilligheid van sponsors hebben wij een prachtig bedrag van 10235,58 opgehaald voor stichting Timotheos en onze werkvakantie. Iedereen heel hartelijk bedankt voor zijn/haar bijdrage... De komende tijd hopen wij op deze blog onze reis belevenissen bij te houden.
Zoals jullie wellicht weten zijn wij enthousiast gestart met de eerste acties. Zo kan er vrijblijvend een gift worden overgemaakt op NL19 RABO 0170255859 o.v.v: Gift werkvakantie Malawi. Daarnaast zijn we begonnen met het verkopen van rollen snoep. Dit is een zakje van 10 rollen voor 6,-. Opbrengst 100% voor stichting Timotheos. Laat het gerust weten als u hier iets van wilt bestellen.
Maak jouw eigen website met JouwWeb